#WyzwanieŚwięta zaliczone!

Heja,

święta, święta i po świętach. Każdy z Nas się najadł, opił i pewnie przytył z kilka kilo, ale co tam, święta są od tego. Ja odpoczęłam od wszystkiego i wracam ze zdwojoną siłą. Niedługo koniec roku, to czas postanowień i przemyśleń  kilka przedstawię dzisiaj.

No i udało mi się wykonać Wyzwanie Święta… z czego jestem bardzo dumna!

Wyzwanie, które okazało się prawdziwą walką mojej głowy, ciała i nóg!

Na początku przyjemnie mi się biegało z psem, ale później, gdy czas naglił męczyło mnie to, a moje nogi zrobiły się obolałe i ciężkie. Modliłam się by każdy kilometr szybko zleciał. Nogi czuje do dziś, ale mam satysfakcje z tego co zrobiłam.

Motywacja, bo z nią walka była najgorsza…

Ciężko się przyznać blogerce biegającej i pracującej w sklepie dla biegaczy, że ma dość biegania, ale naprawdę tak jest. Zrobiłam wyzwanie by ruszyć się z kanapy, bo ciągle siedzę teraz przy książkach i pisze magisterkę lub robię inne zadania na uczelnie oraz chodzę do pracy. Przytłoczyłam się obowiązkami, dlatego motywacja była zerowa.

Bieganie, bieganiem – ile można?

Rok 2014 był moim przełomowym, miałam pełno energii, sił i pasji do biegania. Z uśmiechem na twarzy wychodziłam na każdy trening, nawet ten najcięższy. Teraz to co się ze mną stało w 2015 roku to jest szczyt lenistwa, a może przepracowania… Chociaż niektórzy przyznają, że nie mam ciężkiej pracy, to jednak jest ona angażująca.

#WyzwanieŚwięta – podsumowanie.

Cieszę, że to jest za mną. Udało się. Satysfakcja… hmm wyjątkowo mała. Plus, że ruszyłam się z kanapy. Podsumowując muszę znowu ruszyć na siłkę, ewentualnie Insanity, czy Chodakowska w domu, bo bieganie i ja – to jakoś ostatnio nie dwa światy.

Na jakiś czas mniej mnie będzie na aga4run, a więcej na blogu: aga4makeup. 

Na pewno będę dawać więcej zaległych postów – książkowych, odżywkowych. Tak raz, dwa razy w miesiącu. Do zobaczenia na ścieżkach biegowych po magisterce.

Buziaki i trzymajcie się biegowo!